Hiaat in het nieuwe ontslagrecht?
Een werkgever kan een werknemer volgens het nieuwe ontslagrecht ontslaan als de werknemer ‘verwijtbaar’ handelt. Ofwel, wangedrag kan leiden tot baanverlies. Op zich niet opmerkelijk. Wel opmerkelijk is dat werknemers ondanks misdraging(en) regelmatig flinke ontslagvergoedingen van de rechter meekrijgen. Edwin van Jaarsveld van Ontslagspecialist licht toe.
Twee voorbeelden:
Voorbeeld 1:
Een werknemer had vlak voor aanvang van zijn werk harddrugs gebruikt. Omdat deze werknemer onder invloed met de bedrijfsauto op het bedrijfsterrein reed, heeft hij collega’s in gevaar gebracht. Daarnaast gedroeg hij zich – volgens de werkgever – agressief. Het lijkt logisch dat deze medewerker bij ontslag geen (ruime) ontslagvergoeding meekrijgt. Niets blijkt minder waar. Het hof Den Haag acht het gedrag van werknemer niet ernstig genoeg en kent de maximale transitievergoeding (ontslagvergoeding) van € 75.000 toe.
Voorbeeld 2:
Werknemer werkt in een vleeswarenfabriek. Hij misdraagt zich stelselmatig en al langere tijd. Hij houdt zich niet aan veiligheidsvoorschriften, scheldt collega’s en het hoofd personeelszaken uit, brengt collega’s in gevaar, is regelmatig ongeoorloofd afwezig, enzovoorts. Werkgever heeft werknemer al vaak op zijn misdragingen aangesproken, maar zonder succes. Alle reden voor ontslag derhalve. Dat vindt ook de kantonrechter te Leiden, maar niet zonder de werknemer een ontslagvergoeding van € 45.119 toe te kennen.
Gevolg van het nieuwe ontslagrecht
Op 1 juli 2015 is de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) ingevoerd. Onder het ‘nieuwe ontslagrecht’ van de WWZ heeft een werknemer die na 2 jaar dienstverband wordt ontslagen vrijwel altijd recht op een ontslagvergoeding (transitievergoeding). Dat is óók het geval als de werknemer verwijtbaar handelt. Pas als de rechter van mening is dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen is in beginsel geen transitievergoeding verschuldigd.
Correctiefactor
Vóór invoering van de WWZ kon de kantonrechter via de zogenaamde ‘correctiefactor’ de ontslagvergoeding van de zich misdragende werknemer sterk verlagen of zelfs tot nul terugbrengen. Dat instrument heeft de rechter in het nieuwe ontslagrecht niet meer. Ook de werknemer die zich misdraagt ( maar niet voldoende ernstig ) heeft recht op de volle transitievergoeding. Vooral bij oudere werknemers die lang in dienst zijn kan dat een fors bedrag zijn. Ofwel een bonus op wangedrag? Vooral voor werkgevers zal dat onverteerbaar zijn. Een nieuw hiaat in de WWZ?
