Klachtzaak tegen twee voormalige advocaten
Maandag 23 januari 2017 te ’s Hertogenbosch

Leden van de Raad van Discipline te ‘s Hertogenbosch,

Ik neem uw college niet erg serieus en ik zal u vertellen waarom.

Ik verwijs daarvoor onder meer naar het door mr. Paul Ruijs geïnspireerde omslagartikel in de Nieuwe Revu van 26 oktober jl., met de ook voor mijn geval treffende titel “Liegen voor de rechter loont”. Daarin wordt ook mijn bij voorbaat kansloze art 12 Sv procedure beschreven, zoals velen voor mij dat al eerder hadden ondervonden en ik inmiddels ook.

Verder heb ik me laten inspireren door zijn stukken en ervaringen en het wapenfeit dat hij het ooit voor elkaar kreeg dat rechters in ieder geval hun bijbaantjes moesten opgeven. Nu de advocaten nog!

Kortom rechtspreken of recht beoefenen is geen vak of beroep maar gewoon een wedstrijd in onvoorspelbaarheid en winst voor degene die het beste kan en mag liegen van de rechter. Dat zal vandaag waarschijnlijk ook weer blijken. De feitelijke werkelijkheid doet er blijkbaar niet meer toe!

Het gezag, de onafhankelijkheid en de onpartijdigheid van de rechtspraak in Nederland staat meer en meer ter discussie. Dat is een onwenselijke situatie waar vooral types in toga, inclusief advocaten met hun tuchtrechters, debet aan zijn. Maar het absolute morele faillissement van de dames en heren in toga werd al eerder uitgesproken, lang voordat Wilders in zicht was.

In 1992 werd de Wassenaarse miljonair en slager Eddy de Kroes door de Hoge Raad definitief veroordeeld voor 2 jaar gevangenisstraf wegens fraude met Eurosubsidies.

Hij kreeg echter geen 2 jaar cel cel van binnen te zien. OvJ Hans Vos gaf hem namelijk een vrijbrief waarin stond dat hij z’n straf niet hoefde uit te zitten! Niemand kreeg ooit zo’n briefje, maar deze overtreffende trap van nepotisme, waarbij zelfs de Hoge Raad bij het grof vuil werd gezet, werkte wel. Jarenlang, totdat deze wantoestand onbedoeld aan het licht kwam. Ineens moest een Haagse rechter hier iets van vinden. Die stelde eerst vast dat het een echt briefje was en geen vervalsing. Eigenlijk nog erger, maar bij criminelen met veel geld (eenTurkse vrouwen mishandelaar en een Indiase kind ontvoerder) is mr. Spong nooit ver uit de buurt. De laffe rechter deed geen aangifte tegen de OvJ wegens een ambtsmisdrijf en schending ambtseed maar nam Spongs ‘verdediging’ over en vond ook dat de Kroes na zoveel opgewekt vertrouwen door de NL Staat niet meer opgesloten kon worden. Alsof de Kroes al die tijd zelf niet geweten heeft dat zijn invloedrijke vriendjes hem uit de cel gehouden hadden!

Desgevraagd wist OvJ Vos zich dan ook niet meer te herinneren van welke superieuren hij destijds dat briefje had moeten schrijven. Sommige rechters kan je werkelijk alles wijsmaken, en daar kan ik inmiddels ook over mee praten. Maar dat kwam goed uit, want nu was er ook niemand die kon zeggen op wiens verzoek die hele bevrijdingsactie op touw was gezet. De naam van ex CDA premier Barend Biesheuvel, lid van de Raad van Commissarissen van de Kroes’ onderneming, mocht namelijk niet genoemd worden. Vos werd dus niet gestraft maar voor zoveel discretie beloond met een promotie en de Hoge Raad en de Raad voor de Rechtspraak gaven even niet huis. Ook al die wereldvreemde geleerden en volksvertegenwoordigers die bij de geringste kritiek van o.a. Wilders op de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van onze rechters en de scheiding der machten in een stuip schieten, bleven doodstil…….

In Wassenaar werd het die avond laat en het vreugdevuurwerk was tot in Gouda te zien. Berlusconi had het in zijn beste jaren niet kunnen bedenken, maar die woonde dan ook niet in het land met de “internationale hoofdstad van recht en vrede”.

Als dit allemaal probleemloos en ongestraft in Den Haag kan plaatsvinden dan is liegen en bedriegen in Maastricht in mijn rechtszaak door Limburgse advocaten en rechters natuurlijk klein bier. Ik ga dus niet nader in op de klacht tegen mr Clijsen en mr. Brouwers. Die is duidelijk genoeg. De tijd dat ik advocaten serieus nam ligt inmiddels achter me. Goed beschouwd zijn het jongens of meisjes die uiteindelijk vaak rechten gingen studeren omdat een echte studie te hoog gegrepen was. Het behelst niet meer dan “leren lezen wat er wel en niet staat”.

En dan worden ze bijvoorbeeld advocaat. In essentie toch een soort middenstander met misplaatste arrogantie en dedain. Maar wel met verplichte winkelnering, vrije tarieven en altijd kassa want of je klant nu wint of verliest: zelfs de grootste prutser kan en mag met een vork declareren. Het enige waar ze rekening mee moeten houden, zijn de lange tenen van vakbroeders en –zusters die persoonlijk beledigd zijn als iemand het lef heeft een laag tarief te berekenen.

Want hoe serieus factureer je als je zoals mr. Clijsen uit zogenaamd coulance zomaar even € 4000 kwijt scheldt! Ik heb inmiddels zelf moeten ervaren dat je naast het eigenlijke conflict met je wederpartij er gewoon een probleem bij krijgt met die verplichte advocaat. In het gunstigste geval uitsluitend een financieel probleem, maar veel vaker vanwege de inhoud. Je wordt tenslotte verplicht opgescheept met een type dat alleen oog heeft voor zijn eigen urenschrijverij en bankrekening en de tegenpartij ontziet omdat die tot zijn kennissenkring hoort. Tenslotte moet er iemand verliezen en betaald wordt er toch. Zelfs een kansloos hoger beroep is voor advocaten financieel interessant. En naast die verplichte nering en torenhoge tarieven mogen de amices elkaar in die tuchtcolleges ook nog eens zelf de maat nemen. Alsof ze daar wakker van liggen. Waar een normaal mens voor fraude of meineed de bak kan indraaien heet dat in uw kringen een “vergissing” of “kunstfout” waarvoor de confrère zomaar een “berisping” kan krijgen! Oei, oei! En met dat gelijk op zak mag je dan in een eindeloos durende civiele procedure aan de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar schadevergoeding vragen en tevens je eigen faillissement vanwege de proceskosten. Gelukkig zijn er nauwelijks advocaten te vinden die een amice willen aanpakken, zodat extra proceskosten van een bij voorbaat verloren procedure je bespaart blijven.

En ondertussen met bezweringsformules maar volhouden dat zo’n waarschuwing en het tuchtrecht heel wat voorstelt. Advocaten noemen elkaar niet voor niets “amice” en dit ons kent ons bolwerk weet heel goed aan welke kant hun boterham gesmeerd wordt. Voor de vorm af en toe een kritische of lastige collega publiekelijk hard aanpakken maar verder vooral de vuile was binnen houden, vooral van degenen met de goede nestgeur. Het is allemaal zo doorzichtig maar laat het u er niet van weerhouden om mijn ongelijk te bevestigen. Ik laat me wat dat betreft graag verrassen.

Lucas

PS: Lees hier meer over op de website van de Nieuwe Revu van 26 oktober j.l.: “Liegen voor de rechter loont” – http://revu.nl/nu-in-revu/liegen-voor-de-rechter-loont-klassenjustitie-in-nederland

PS2: Ik raad u aan het nieuws in de gaten te houden omdat daar binnenkort een schandaal binnen de rechterlijke macht naar buiten komt dat niet onderdoet voor de kwestie de Kroes. Sterker nog, het laat wederom zien dat de vis begint te stinken bij de kop.