Wanneer een persoon zijn of haar kinderen en partner goed verzorgd wil achterlaten na zijn of haar overlijden, dan kan ervoor gekozen worden om een testament langst levende op te stellen. Echter, er zijn een aantal varianten op dit testament en iedere variant brengt zijn eigen voor- en nadelen mee. Over het algemeen wordt er een onderscheid gemaakt tussen vier varianten: een vruchtgebruik testament, een ouderlijke boedelverdeling of wettelijke verdeling, een langstlevende enig erfgenaam of een langstlevende enig erfgenaam met tweetrapsmaking.

Vruchtgebruik testament en ouderlijke boedelverdeling

Wat wordt er verstaan onder een vruchtgebruik testament? In principe is dit niet een testament langst levende, omdat dit type testament slechts het gebruik van zaken door een zogenoemde vruchtgebruiker omvat. Echter, een vruchtgebruiker kan in een testament wel meer bevoegdheden toegewezen krijgen, waardoor het toch meer op een langst levende testament gaat lijken. Een ouderlijke boedelverdeling is een klassiek testament waarbij de kinderen en de langstlevende echtgenoot erfgenamen zijn. De langstlevende ouder is de enige eigenaar.

Testament langst levende of tweetraps: de verschillen

Bij een testament langst levende is er maar één persoon erfgenaam: de langst levende. Bij de variant testament tweetraps is de langst levende ouder nog steeds de enige erfgenaam, maar hierbij komt de erfenis van de eerst overledene ten goede aan de zogeheten tweede trap, in het geval dat de langstlevende ouder overlijdt. De tweede trap zijn doorgaans de kinderen van de eerst overledene. Een spreiding van het totale vermogen is bij een tweetraps testament mogelijk.